Ruzgar

Ruzgar saclarinin arasindan gecerken
Tum hislerininde arasindan gecti
Kirik donuk, param parca anilar bahcesinde
Umit tohumlari ekerken
Hic bilinmedik poyrazlarla hep kaybettiklerini izledi
Bilindik bir hikaye
Bazen renkli bazen siyah-beyaz
Perdeleri bazen yari acik, bazen tamamen kapali
Karanlik mi korkunc, karanlikta olmak mi?
O bir kirgin yuz idi
Aglarken, gulumsedi ve gecti

Yansimalar

Sözel tanımlarini biliriz coğu şeyin. Bazen çıkış noktalari arayışımızda sık sık kendimize sessizce aynı şarkıyı söyleriz yada etrafimizdan aynı şarkıyı duyariz.. Ne bilmek , ne soylemek, ne duymak diildir ansizin gunesi aydinlatan tenimizde.. Bilmek,duymak,söylemekle baslayan bir sürecte sahnede kendini izleyebilmektir.. Havada bi koku hissedersiniz, bu hissin ardindan etrafiniza yasaminiza baktiginizda kendinize benzer şeyler görürsünüz ve herkesi kendiniz gibi sanirsiniz.. Bu koku sizin kokunuzdur etrafa dagilip sizin gibileri size ceken.. Yani siz nasilsaniz bulduklariniz, aldiklariniz, sectiklerinizde sizin kopyanizdir..Hersey sizin yansimanizdir..Etrafinizdaki insanlardan şikayet ediyorsaniz, sahip olduklarinizi begenmiyorsaniz, yasadiklariniza isyan ediyorsaniz yada her anlamda mutluysaniz, kendinizi sahneye çıkarıp orda iyice kendinize bakip yansimalarinizda bir tutulma yasayin...Orada Nasil görünüyorsunuz ?

Sarhos

Bugulu gozlerin
Aglamamaya yemin etmiscesine bakar
Bitkin bedenin duraksiz
Sen bakarken, zaman mi donar?
Sanirsin ki unutulmus ve yalniz
Beklersin ki gunes gelsin
Sonra kucuk 1 cocuk gibi tekrar ve tekrar hayata gulumser
Gunlerin ve ruhlarin otesine gecersin
Ama kim bilebilir ki
Kuskunlugunu ve solmuslugunu
Sen oylece beklersin
Kimse degildir sana senden daha derin
Sarhos mu sandilar sanirsin
Serzenisligin ondan dogan yenileri
Kirginligin ise eskiden kalan 1 maske sanki

Yorgunsun
Al eline yalnizligini
Gunesin dogusuna kadar sarhos
Gulumsemenle yak kirginligini ve kuskunlugunu
Yeni fikirlerinle solmusluguna yeniler giydir
Hadi durma,
Kadehler bitti
Masada eskiler
Sen hala sarhos


Serap Koc