Sözel tanımlarini biliriz coğu şeyin. Bazen çıkış noktalari arayışımızda sık sık kendimize sessizce aynı şarkıyı söyleriz yada etrafimizdan aynı şarkıyı duyariz.. Ne bilmek , ne soylemek, ne duymak diildir ansizin gunesi aydinlatan tenimizde.. Bilmek,duymak,söylemekle baslayan bir sürecte sahnede kendini izleyebilmektir.. Havada bi koku hissedersiniz, bu hissin ardindan etrafiniza yasaminiza baktiginizda kendinize benzer şeyler görürsünüz ve herkesi kendiniz gibi sanirsiniz.. Bu koku sizin kokunuzdur etrafa dagilip sizin gibileri size ceken.. Yani siz nasilsaniz bulduklariniz, aldiklariniz, sectiklerinizde sizin kopyanizdir..Hersey sizin yansimanizdir..Etrafinizdaki insanlardan şikayet ediyorsaniz, sahip olduklarinizi begenmiyorsaniz, yasadiklariniza isyan ediyorsaniz yada her anlamda mutluysaniz, kendinizi sahneye çıkarıp orda iyice kendinize bakip yansimalarinizda bir tutulma yasayin...Orada Nasil görünüyorsunuz ?
